Deniz Tanrıverdi
RcFanatik
- Katılım
- 1 Eki 2014
- Mesajlar
- 3,082
- Tepkime puanı
- 5,881
- Yaş
- 53
- İlgi Alanı
- Uçak
Yok hocam bu sene katılamayacağım. Bu yıl neredeyse hiç uçamadım desem çok da yalan olmaz. Ama imkan bulursam seyretmeye gelirim tabiki.
Wallingford Tayyare Fabrikası’ndan haberler
- Konbuyu başlatan Özgür Evren Varol
- Başlangıç tarihi
- 22,274
-
Forumdan daha fazla yararlanmak için buradan ÜYE olabilirsiniz
Yok hocam bu sene katılamayacağım. Bu yıl neredeyse hiç uçamadım desem çok da yalan olmaz. Ama imkan bulursam seyretmeye gelirim tabiki.
Rasim Öztürk
RcFanatik
Evren abi komple kulübü mü üzerine yapacaklar bu kadar zahmetten sonra? 
Yoksa sadece uçmana izin mi veriyorlar???
Yoksa sadece uçmana izin mi veriyorlar???
3dholicpilot
Tecrübeli Uye
Gelmişken iki sorti atarsan katılmış olursun işte... Kızsak da darlansak da devam...
Deniz Tanrıverdi
RcFanatik
- Katılım
- 1 Eki 2014
- Mesajlar
- 3,082
- Tepkime puanı
- 5,881
- Yaş
- 53
- İlgi Alanı
- Uçak
Türker Akgün
Moderator
Peki bunlar bilmeyenler tarafından nasıl öğreniliyor ? ben onu merak ettim. Bir eğitim durumu, kitapçık, kaynak, kurs falan var mı ?
" Hello " dediğin adam seni tutupta bedavadan PPL eğitimi vermiyordur herhalde
Misal Türkiye'de " KTG* " eğitim sistemi var bu işlerle alakalı.
* Kan Ter ve Gözyaşı
Son düzenleme:
- Katılım
- 30 Kas 2014
- Mesajlar
- 4,656
- Tepkime puanı
- 20,075
- Yaş
- 47
- Konum
- Wallingford / İngiltere
- İlgi Alanı
- Uçak
Bence bitirmek yerine kaliteyi arttırır, belki kağıt üzerinde yapan sayısı azalır ama o dökülenler zaten bizim anladığımız anlamda modelcilik yapmayanlar olur... IMAC gibi olan B sertifikası uçuşu dikkati çekelim
B sertifikası ile 7.5kg üzeri modelleri uçurma yetkisi geliyor, aynı zamanda "gösteri uçuşu" yapabilme yetkisi de... Türbin motorlu model uçurmak için de ön şart B sertifikası, bu programı uçuramıyorsan eğer herkesin güvenliği için bunları da yapmasan iyi olur zaten Buarada ufak bir düzeltme, hareketlerin birbirine bağlı olması şart değilmiş, ben yanlış hatırlıyormuşum. Yapana yapma denmiyor ama yapamıyorsan da sorun değil. Ama sıralamaya sadık kalmak mecburi.
Peki bunlar bilmeyenler tarafından nasıl öğreniliyor ? ben onu merak ettim. Bir eğitim durumu, kitapçık, kaynak, kurs falan var mı ?
" Hello " dediğin adam seni tutupta bedavadan PPL eğitimi vermiyordur herhalde
Misal Türkiye'de " KTG* " eğitim sistemi var bu işlerle alakalı.
* Kan Ter ve Gözyaşı
Bir nevi bedavadan PPL eğitimi alabiliyorsun abi (en azından model ölçeğinde ve modele yaptığın harcamalar hariç).
Öncelikle BMFA'in yayınladığı bir handbook var, isteyen şurdan indirebilir:
Bu LİNKİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bunlar da uçak ve helikopter için sertifikasyon sürecini anlatan (sınavlar hakkında da bilgi veren) dökümanlar:
Bu LİNKİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu LİNKİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Eğitim kısmı da şöyle oluyor:
Genelde kulüplerin bir "tanışma/tanıştırma" sistemi var. Hiç bilmeyen birisi kulüple temasa geçince gün belirleniyor, eleman sahaya geliyor, kulübün veya eğitmenlerden birisinin eğitim modeliyle kablo ile bağlı bir vaziyette bir tanıtım uçuşu yaptırılıyor. Kişinin ilgisini çeker ve devam etmek isterse ne tür model malzeme alması gerektiği konusunda eğitmenler bilgilendiriyor, o da gidip modelini ekipmanını toplayıp geliyor. Sonrasında eğitmenlerle birlikte yine kablo ile eğitim uçuşları başlıyor. Eğitmen öğrencinin solo uçabilir seviyeye geldiğine kanaat getirince öğrenci solo uçuşlarla "eğitimine" devam ediyor. Bu uçuşlarda yanında sertifikalı bir başka kulüp üyesinin olması şart. Öğrenci A sertifikasının uçuşu için gerekli çalışmaları yapıp da eğitmen hazır olduğuna kanaat getirince de bir "examiner" ayarlanıyor, hem uçuş hem teorik sınav yapılıyor. Başarılı olursa öğrenci A sertifikasını alıyor ve sertifikanın limitleri dahilinde kendi başına uçabilir hale geliyor.
Bu aralar ciddi bir "Examiner" sıkıntısı var (neden bilmiyorum) o yüzden benim gibi "hazır" olan ama sırf examiner bulunamadığı için A sertifikasını alamayanlar için kulüp bu "Solo uçuş yetki belgesi" olayını geçici çözüm olarak uygulamaya başladı. Özünde A sertifika sınavı ile aynı şeyler, ama resmi sınav yerine 3 kulüp eğitmeninin katıldığı bir sınav oluyor, üç eğitmen de onay verirse kişiye yetki belgesi veriliyor ve bizim kulüple sınırlı olmak koşuluyla kendi başlarına A sertifikası sınırları dahilinde uçuş yapabilmesi sağlanıyor.
Bu da çeşni olsun
Bu LİNKİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Türker Akgün
Moderator
Bu sıkıcı memleketler hep böyle. Her şeyde bir düzen, kural, yol, yordam... 
Mehmet Kucuksari
Administrator
Millet montlu sen tisörtlüBu da çeşni olsun
Sanki bu işte bir terslik var kardeşim.
- Katılım
- 30 Kas 2014
- Mesajlar
- 4,656
- Tepkime puanı
- 20,075
- Yaş
- 47
- Konum
- Wallingford / İngiltere
- İlgi Alanı
- Uçak
Bu sıkıcı memleketler hep böyle. Her şeyde bir düzen, kural, yol, yordam...
Sorma abi ya
Millet montlu sen tisörtlü
Adminim, öyle bir Aralık ayı geçirdik ki, daha da üşümem ben dedim! Zaten bir nevi doğama döndüm diyebilirim, Türkiyedeyken de kısa kollulara şortlara hep ilk ben geçerdim arkadaşlar falan deli gözüle bakarlardı bana, arada Umman ayarları biraz bozdu ama buraya gelince son 15 yılın en soğuk kışı yeniden kendime getirdi beni hızlıca
Pazar günü de sahada montlu falan bir amca gelip gelip, "üşümüyor musun yahu, ben donuyorum" diyordu
- Katılım
- 30 Kas 2014
- Mesajlar
- 4,656
- Tepkime puanı
- 20,075
- Yaş
- 47
- Konum
- Wallingford / İngiltere
- İlgi Alanı
- Uçak
Nerde kalmıştık...
Şöyle üç haftalık bir güncelleme yapalım...
21 Mayısta resmi olarak uçma yetkisi alınca Ummandaki filodaki uçakları teker teker elden geçirip uçabilir hale getireyim dedim. İlk iş olarak da epeydir aklımda olan Lippisch P.13a vardı. Bir önceki evdeyken tüm parçalarını yeniden basmıştım ama montajını yapmamıştım. Bekleme/taşınma sırasında bir parça fena halde çarpılmış, ama onun dışındakiler iyi durumdaydı, 27 Mayıs cumartesi sabahı giriştim merete, çarpılan parçayı yeniden basıp uçağı toparlayıp eski uçaktaki ekipmanları da yeniye aktarıp ertesi günkü uçuşa hazır hale getirebildim. Kontrol yüzeylerinde aynı servolar ve aynı kontrol çubukları kullanıldı, alıcı da aynı olunca kumandadaki eski model ayarlarında sadece nötr noktalarına ince ayar yaptım, herşey aynı eskisi gibi oldu (sanmıştım!). 1/10 Me 262 için yeni aldığım pilleri de şarj edip modelleri (Acrowot Mk2 de demirbaş oldu birnevi) arabaya yükleyip Deniz ile birlikte sahanın yolunu tuttuk.
Bu meretin ilk uçuşunun sakin olmasını bekliyordum, sonuçta Umman'da epey uçurmuştum, elim gözüm alışmıştı, orta-sert bir rüzgar da vardı, elden atmayı kolaylaştırıyor, tüm koşullar süper, üstelik 1300 yerine 1800 m Ah lik pil var, Ummandaki gibi 1.5 dakika içinde inişe gelme mecburiyeti de yok. (Modelin 1800 mAh pilin ağırlığı ile de sorunsuz uçabildiğini de biliyoruz).
Velhasıl, vakit gelince pist kenarında yerimi aldım, zaten model gören herkesin dikkatini çekmişti "deli oyuncağı" olarak, herkes merakla bekliyordu uçuşunu, haliyle bir sürü göz de var üzerimizde (Zamanında @M. Ozan ÖZALTUNOĞLU gerisini İngilizler düşünsün demişti di mi )
Neyse gazı açıp modeli elden attım, ilk başta güzel bir tırmanmaya başladı ama baktım trimler felaket, rehavetle başlayan uçuş bir anda renk değiştirdi, meret gittikçe kontrolsüzleşmeye başladı, üstelik garip bir şekilde elevatör komutlarında yatış ekseninde tepkiler de veriyordu. O mmücadele sırasında, tamamen istem dışı bir şekilde model rüzgar altına doğru döndü ve rüzgarın da şiddetiyle gittikçe uzaklaşmaya başladı. Elevatör komutlarında yatış tepkisi de geldiğini farkettiğim için daha temkinli (yavaş ve az az) elevatör kontrolü vermeye başlamıştım, bu arada model önce epey bir tırmanışa geçti, temkinli müdahele de yeterince hızlı olamadığı için stall olup pistin rüzgaraltı başına doğru dalışa geçti, yine yavaş ama sakince elevatör verip gerektiğince de aileronla destekleyerek dalıştan çıkardım, takip eden tırmanışa daha hazırlıklı olduğum için de stalla girmeden durdurup hafif burun ezip soldan geniş bir dönüşle tekrar piste doğru yönlendirebildim ve sorunsuz bir şekilde piste getirip indirebildim.
Tüm bu olaylar epey kısa süreded gelişti ama hem modelin hızı hem de rüzgarın etkisiyle epey uçağa sürüklendi, modelin tipi (veya tipsizliği) ve de komple masmavi olması nedeniyle de oryantasyon açısından hayli zor bir durum oldu, yıllarca planör uçurmuş olmanın kazandırdığı beceriler devreye girip modeli kurtardı diyebiliriz.
Ben modelle savaşırken biyandan da ister istemez arkadakilerin konuşmalarını duyuyordum Özellikle pistin ucuna doğru olan ilk dalışta epey bir ooooo sesi yükseldi, sonrasında model gittikçe uzaklaştıkça ümitsiz tonda söylenen "model gitti" sözleri sonrasında "lann, geri mi geliyor, evet geri geliyor" benzeri heyecanlı ve şaşkın ifadelere dönüştü, modeli indirdikten az sonra da bir alkış tufanı koptu
Deniz de o sırada pit alanında telefonla videoya çekmeye çalışıyormuş uçuşu, farkında değildim hiç. Ben de kafama Goproyu takmamıştım yani eldeki tek video Deniz,in çekebildikleri oldu. Derleyip instagrama koymuştum.. Uçak net seçilemese de fikir veriyor. Malesef en önemli iki kısmı çekememiş, ilk elden atma kısmı yok, ve tam alkış tufanının başında durdurmuş videoyu
Velhasıl, kalp atışları normal seviyeye geriledikten sonra modeli incelediğimde farkettim ki elevatör komutları belli bir noktadan sonra iki tarafta eşit olmayan hatta epey farklı bir harekete neden oluyor (Servo-kontrol yüzeyi bağlantısı geometrisinin önemi 101). Yerde yaptığım bir miktar ince ayar vs sonrası modeli ikinci sortiye çıkardım, bu sefer daha iyi olsa da yine tam istediğim gibi olmadı (en azından kontrollü bir uçuş oldu). Bir tur daha ince ayar yaptıktan sonra üçüncü sortide tam istediğim gibi kontrollü ve keyifli bir ayar tutturabildim. 4. sorti tam keyif uçuşu olacak derken model elden çıktıntan sonra bir türlü tırmanamadı ve piste geri oturdu, ufak tefek çatlaklar oluştu, hadi dedim tamir ederim sahada, ama tamirat sonrası da sonuç aynı oldu, ciddi bir güç kaybı vardı modelde ben de artık atolyede bakarım diyip uçuştan çektim mereti. Sonradan yaptğım incelemelerde fanın yerinde bir miktar oynadığını haliyle boşluk oluştuğunu, bu sebeple tam güç veremediğini farkettim. İlave olarak da her inişten sonra motorun içi ot doluyordu, ne kadar temizlenirse temizlensin bir miktar otun gözlerden uzak yerlerde sıkışabildiğini farkettim, bunların da güç kaybında etkisi olmuş olabilir.
Umman'da uçururken çimen bir pistte bu modelin çok daha keyifli olabileceğini düşünüyordum, malesef kazın ayağı pek öyle değilmiş... Bu aynı zamanda Me262 için de iyi bir tecrübe oldu, zira iniş takımları olmadan uçurma fikrini tamamen rafa kaldırdım (iyi ki zamanında retractlar için gereken altyapıyı eklemişim!) O meretle de motor podları üzerine yapılan her iniş motorların ot dolmasına neden olurmuş..
Lippisch beklenen keyfi vermeyince bir sonraki hafta için Lepistesi EDF'ye çevirip götürsem mi acaba dedim. Elimde bir tane dandik 90 mm lik fan vardı. Gücü epey düşük ama fazla akım çekmediği için tek bir pille beslersem model de hafif olur, belki uçar diye düşündüm (bunu tasarımcıyla bikaç kere konuşmuştuk, denemek kafamda vardı epeydir). Modelin türbinle ilgili herşeyini söktüm, elimdeki EDFyi monte etmek için gereken parçaları tasarlayıp bastım ve monte ettim. (Detayları kendi konu başlığında paylaşacağım). Sonuçta model 6.2 kg a bitti (Türbin versiyonunun kalkış ağırlığı 7.6 kgdı).
Bitmiş haliyle veriler 136 watt/lb, ve 0.43 itki/ağırlık şeklindeydi, bu rakamlar pek de parlak olmasa da uçabilirlik sınırları dahilindeler o yüzden denemeye karar verdim. En büyük çekincem itişin çimen pistteki kalkış koşusu için yeterli olmaması ihtimali idi. Belli bir hıza ulaştıktan sonra zaten kanatlar yükü sırtlanmaya başladığı için sorun olmaz ama o hıza ulaşabilip ulaşamayacağı konusunda pek net bir fikir üretemiyordum. En kötü uçmayız ne olacak diyip geçen pazar günü yine Acrowot ile birlikte Lepistesi sahaya götürdüm, ve tam da tahmin ettiğim gibi motorun itişi modeli anca "taksi hızıına" çıkarabildi
Malum bu meretin ön dikmesiyle sürekli sorun yaşıyordum, uçmayacağı netleşti bari ön dikmenin bozuuk zemine dayaıp dayanmayacağını göreyim dedim, bir miktar taksi testi sonunda o da kırılınca "tamam uçuş açısından kıt ama öğrenim açısından kazançlı bir deneme oldu" diyerekten kendimi avuttum. Video olmasa da en azından bikaç foto çektik.
Elimde daha küçük (80mm) ama daha güçlü bir EDF var, ama butun dikmesini halletmeden o mereti takmanın bir anlamı yok. Burun dikmesi için artık ya alumiyumdan işleme ya da "carbon forging" denilen yöntemle (
Bu iki haftasonu uçuşunun en büyük kazancı Deniz'in uçuşa olan ilgisinin artması oldu diyebilirim. Tam bir yer personeli şeklinde Acrowot'un tüm hazırlıklarını izleyip öğrendi ve kendi başına yapar hale geldi. Bir yerden sonra uçağı nasıl kontrol ettiğime dair sorular sormaya başladı, model yerdeyken kumandayı eline alıp çubuklardaki hareketlere modelin kontrol yüzeylerinin verdiği hareketleri gözlemledi. Bu hareketlere havada modelin nasıl tepki verdiği hakkında sorular sordu falan. Hatta iki uçuşta ben yerde diz çökmüş halde uçurdum uçağı, o da yanımda durup hem parmaklarımı hem uçağı izleyebildi. Zaten sonraki hafta da kulübün eğitmenlerine gidip ben uçak uçurmayı öğrenmek istiyorum dedi. Hemen üyelik işlemlerine başladık kulübün en genç üyesi olarak tarihe geçecek ama eğitim uçuşlarına başlaması için yine bu ehliyet sorunsalı var önümüzde. O zamanı simulatörde çalışarak değerlendirmek de faydalı olacaktır tabii ki.
Şöyle üç haftalık bir güncelleme yapalım...
21 Mayısta resmi olarak uçma yetkisi alınca Ummandaki filodaki uçakları teker teker elden geçirip uçabilir hale getireyim dedim. İlk iş olarak da epeydir aklımda olan Lippisch P.13a vardı. Bir önceki evdeyken tüm parçalarını yeniden basmıştım ama montajını yapmamıştım. Bekleme/taşınma sırasında bir parça fena halde çarpılmış, ama onun dışındakiler iyi durumdaydı, 27 Mayıs cumartesi sabahı giriştim merete, çarpılan parçayı yeniden basıp uçağı toparlayıp eski uçaktaki ekipmanları da yeniye aktarıp ertesi günkü uçuşa hazır hale getirebildim. Kontrol yüzeylerinde aynı servolar ve aynı kontrol çubukları kullanıldı, alıcı da aynı olunca kumandadaki eski model ayarlarında sadece nötr noktalarına ince ayar yaptım, herşey aynı eskisi gibi oldu (sanmıştım!). 1/10 Me 262 için yeni aldığım pilleri de şarj edip modelleri (Acrowot Mk2 de demirbaş oldu birnevi) arabaya yükleyip Deniz ile birlikte sahanın yolunu tuttuk.
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu meretin ilk uçuşunun sakin olmasını bekliyordum, sonuçta Umman'da epey uçurmuştum, elim gözüm alışmıştı, orta-sert bir rüzgar da vardı, elden atmayı kolaylaştırıyor, tüm koşullar süper, üstelik 1300 yerine 1800 m Ah lik pil var, Ummandaki gibi 1.5 dakika içinde inişe gelme mecburiyeti de yok. (Modelin 1800 mAh pilin ağırlığı ile de sorunsuz uçabildiğini de biliyoruz).
Velhasıl, vakit gelince pist kenarında yerimi aldım, zaten model gören herkesin dikkatini çekmişti "deli oyuncağı" olarak, herkes merakla bekliyordu uçuşunu, haliyle bir sürü göz de var üzerimizde (Zamanında @M. Ozan ÖZALTUNOĞLU gerisini İngilizler düşünsün demişti di mi
)Neyse gazı açıp modeli elden attım, ilk başta güzel bir tırmanmaya başladı ama baktım trimler felaket, rehavetle başlayan uçuş bir anda renk değiştirdi, meret gittikçe kontrolsüzleşmeye başladı, üstelik garip bir şekilde elevatör komutlarında yatış ekseninde tepkiler de veriyordu. O mmücadele sırasında, tamamen istem dışı bir şekilde model rüzgar altına doğru döndü ve rüzgarın da şiddetiyle gittikçe uzaklaşmaya başladı. Elevatör komutlarında yatış tepkisi de geldiğini farkettiğim için daha temkinli (yavaş ve az az) elevatör kontrolü vermeye başlamıştım, bu arada model önce epey bir tırmanışa geçti, temkinli müdahele de yeterince hızlı olamadığı için stall olup pistin rüzgaraltı başına doğru dalışa geçti, yine yavaş ama sakince elevatör verip gerektiğince de aileronla destekleyerek dalıştan çıkardım, takip eden tırmanışa daha hazırlıklı olduğum için de stalla girmeden durdurup hafif burun ezip soldan geniş bir dönüşle tekrar piste doğru yönlendirebildim ve sorunsuz bir şekilde piste getirip indirebildim.
Tüm bu olaylar epey kısa süreded gelişti ama hem modelin hızı hem de rüzgarın etkisiyle epey uçağa sürüklendi, modelin tipi (veya tipsizliği) ve de komple masmavi olması nedeniyle de oryantasyon açısından hayli zor bir durum oldu, yıllarca planör uçurmuş olmanın kazandırdığı beceriler devreye girip modeli kurtardı diyebiliriz.
Ben modelle savaşırken biyandan da ister istemez arkadakilerin konuşmalarını duyuyordum
Özellikle pistin ucuna doğru olan ilk dalışta epey bir ooooo sesi yükseldi, sonrasında model gittikçe uzaklaştıkça ümitsiz tonda söylenen "model gitti" sözleri sonrasında "lann, geri mi geliyor, evet geri geliyor" benzeri heyecanlı ve şaşkın ifadelere dönüştü, modeli indirdikten az sonra da bir alkış tufanı koptu Deniz de o sırada pit alanında telefonla videoya çekmeye çalışıyormuş uçuşu, farkında değildim hiç. Ben de kafama Goproyu takmamıştım yani eldeki tek video Deniz,in çekebildikleri oldu. Derleyip instagrama koymuştum.. Uçak net seçilemese de fikir veriyor. Malesef en önemli iki kısmı çekememiş, ilk elden atma kısmı yok, ve tam alkış tufanının başında durdurmuş videoyu
Bu VIDEOYU görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Velhasıl, kalp atışları normal seviyeye geriledikten sonra modeli incelediğimde farkettim ki elevatör komutları belli bir noktadan sonra iki tarafta eşit olmayan hatta epey farklı bir harekete neden oluyor (Servo-kontrol yüzeyi bağlantısı geometrisinin önemi 101). Yerde yaptığım bir miktar ince ayar vs sonrası modeli ikinci sortiye çıkardım, bu sefer daha iyi olsa da yine tam istediğim gibi olmadı (en azından kontrollü bir uçuş oldu). Bir tur daha ince ayar yaptıktan sonra üçüncü sortide tam istediğim gibi kontrollü ve keyifli bir ayar tutturabildim. 4. sorti tam keyif uçuşu olacak derken model elden çıktıntan sonra bir türlü tırmanamadı ve piste geri oturdu, ufak tefek çatlaklar oluştu, hadi dedim tamir ederim sahada, ama tamirat sonrası da sonuç aynı oldu, ciddi bir güç kaybı vardı modelde ben de artık atolyede bakarım diyip uçuştan çektim mereti. Sonradan yaptğım incelemelerde fanın yerinde bir miktar oynadığını haliyle boşluk oluştuğunu, bu sebeple tam güç veremediğini farkettim. İlave olarak da her inişten sonra motorun içi ot doluyordu, ne kadar temizlenirse temizlensin bir miktar otun gözlerden uzak yerlerde sıkışabildiğini farkettim, bunların da güç kaybında etkisi olmuş olabilir.
Umman'da uçururken çimen bir pistte bu modelin çok daha keyifli olabileceğini düşünüyordum, malesef kazın ayağı pek öyle değilmiş... Bu aynı zamanda Me262 için de iyi bir tecrübe oldu, zira iniş takımları olmadan uçurma fikrini tamamen rafa kaldırdım (iyi ki zamanında retractlar için gereken altyapıyı eklemişim!) O meretle de motor podları üzerine yapılan her iniş motorların ot dolmasına neden olurmuş..
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Lippisch beklenen keyfi vermeyince bir sonraki hafta için Lepistesi EDF'ye çevirip götürsem mi acaba dedim. Elimde bir tane dandik 90 mm lik fan vardı. Gücü epey düşük ama fazla akım çekmediği için tek bir pille beslersem model de hafif olur, belki uçar diye düşündüm (bunu tasarımcıyla bikaç kere konuşmuştuk, denemek kafamda vardı epeydir). Modelin türbinle ilgili herşeyini söktüm, elimdeki EDFyi monte etmek için gereken parçaları tasarlayıp bastım ve monte ettim. (Detayları kendi konu başlığında paylaşacağım). Sonuçta model 6.2 kg a bitti (Türbin versiyonunun kalkış ağırlığı 7.6 kgdı).
Bitmiş haliyle veriler 136 watt/lb, ve 0.43 itki/ağırlık şeklindeydi, bu rakamlar pek de parlak olmasa da uçabilirlik sınırları dahilindeler o yüzden denemeye karar verdim. En büyük çekincem itişin çimen pistteki kalkış koşusu için yeterli olmaması ihtimali idi. Belli bir hıza ulaştıktan sonra zaten kanatlar yükü sırtlanmaya başladığı için sorun olmaz ama o hıza ulaşabilip ulaşamayacağı konusunda pek net bir fikir üretemiyordum. En kötü uçmayız ne olacak diyip geçen pazar günü yine Acrowot ile birlikte Lepistesi sahaya götürdüm, ve tam da tahmin ettiğim gibi motorun itişi modeli anca "taksi hızıına" çıkarabildi
Malum bu meretin ön dikmesiyle sürekli sorun yaşıyordum, uçmayacağı netleşti bari ön dikmenin bozuuk zemine dayaıp dayanmayacağını göreyim dedim, bir miktar taksi testi sonunda o da kırılınca "tamam uçuş açısından kıt ama öğrenim açısından kazançlı bir deneme oldu" diyerekten kendimi avuttum. Video olmasa da en azından bikaç foto çektik.
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Elimde daha küçük (80mm) ama daha güçlü bir EDF var, ama butun dikmesini halletmeden o mereti takmanın bir anlamı yok. Burun dikmesi için artık ya alumiyumdan işleme ya da "carbon forging" denilen yöntemle (
Bu LİNKİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
) yapmak şart. Zaten Türbin versiyonu için de birinden birisini yapmam gerekliydi. Ama malesef çok yakında sürücü ehliyetim geçersiz hale gelecek ve tekrar ne zaman araba kullanabilecceğim büyük bir soru işareti (6 ayı bulabilir diyenler var) yani epey bir süre uçuşa gidemiyor olacağım, o yüzden kısa vadede lepistesi havada görmek pek mümkün görünmüyor...Bu iki haftasonu uçuşunun en büyük kazancı Deniz'in uçuşa olan ilgisinin artması oldu diyebilirim. Tam bir yer personeli şeklinde Acrowot'un tüm hazırlıklarını izleyip öğrendi ve kendi başına yapar hale geldi. Bir yerden sonra uçağı nasıl kontrol ettiğime dair sorular sormaya başladı, model yerdeyken kumandayı eline alıp çubuklardaki hareketlere modelin kontrol yüzeylerinin verdiği hareketleri gözlemledi. Bu hareketlere havada modelin nasıl tepki verdiği hakkında sorular sordu falan. Hatta iki uçuşta ben yerde diz çökmüş halde uçurdum uçağı, o da yanımda durup hem parmaklarımı hem uçağı izleyebildi. Zaten sonraki hafta da kulübün eğitmenlerine gidip ben uçak uçurmayı öğrenmek istiyorum dedi. Hemen üyelik işlemlerine başladık
kulübün en genç üyesi olarak tarihe geçecek ama eğitim uçuşlarına başlaması için yine bu ehliyet sorunsalı var önümüzde. O zamanı simulatörde çalışarak değerlendirmek de faydalı olacaktır tabii ki.
Mehmet Kucuksari
Administrator
Öncelikle yine üşenmeyip detaylı bir şekilde uçuş raporunu bizlerle paylaştığını için ellerine sağlık kardeşim
Bol keyifli ve aksiyon dolu uçuşlar olmuş. Sabah kahvesi eşliğinde okuması çok keyifliydi. 
Harika bir haber.
İnşallah eğitmen sorununu en kısa sürede aşıp, ehliyet işini de halledersiniz.
Deniz Tanrıverdi
RcFanatik
- Katılım
- 1 Eki 2014
- Mesajlar
- 3,082
- Tepkime puanı
- 5,881
- Yaş
- 53
- İlgi Alanı
- Uçak
- Katılım
- 30 Kas 2014
- Mesajlar
- 4,656
- Tepkime puanı
- 20,075
- Yaş
- 47
- Konum
- Wallingford / İngiltere
- İlgi Alanı
- Uçak
Yine bir paketleme, yine yeniden bir nakliye…
Bu sefer 8 yıl önce depoya kaldırdığım İstanbul’daki atolyemdeki alet edevat ve modellerimi İngiltere’ye göndermek için.
İlk olarak sağolsun Sarven’in de yardımları ile geçen cumartesi depoya gidip tam günlük bir mesai ile tüm esyaları elden gecirip ön, kaba ayıklamayı yaptık. Sonrasında pazartesi günü ben yalnız başıma tekrar gidip ince işlere giriştim, yollanacak eşyalarda hacim küçültme yaptım. Toplamda 7 metreküpe yakın olan hacmi 5 metreküp altına indirdim.
Depo böyleydi:
Modeller hariç şu hale geldi:
Modellerle birlikte de:
Dün de nakliye şirketinin kamyonu gelip eşyaları aldı. Uçakların taşınması için aynı Umman’dan taşınırkenku gibi nakliye şirketine iki adet sandık siparişi vermiştim. Ama görünüşe göre pek anlaşamamışız o konuda, elemanlar sandıksız geldi. Sorduğumda da eşyaları depolarına götürüp orda ölçüp biçip uygun sandık yapacaklarını söylediler… öyle birşey mümkün değil, bu modelleri benden başkası paketleyemez dedim haliyle. Sağolsun Pratik Depo personeli hemen yardımıma koştu, orda hızlıca iki büyük kutu yaptık ellerindeki en büyük boy kolileri kullanarak. Kenarlarına da karton köşebentler ile destek attık, pek de güzel oldu!
Bakalım bunlar nasıl ulaşacaklar elime
Belki daha da önemlisi bunlar elime ulaşınca nereye yerleştireceğimi bilmiyorum
8 yildir ayri olup kismetse yakında kavuşacağım model listesi:
ESM Messerschmitt Bf110
Great Planes 1/4 RV4
Top Flite P-39 Airacobra
Great Planes T-Craft 20
Airsail DHC-1 Chipmunk
Phoenix P-51 Mustang 60
Sig Kougar Mk2
İmalatçısını hatırlamadığım küçük bir Piper cub
Top Flite P-40
Top Flite Cessna 182
GWS Fw-190 A
Uçaklara ilaveten iki de tekne var kolilerde:
Graupner Saphire yelkenli (ilk RC modelimdir
)
Artesania Latina Marina RC
Bahçedeki gecekonduma kaçak bir ekleme yapmam gerekecek sanırım
Bu sefer 8 yıl önce depoya kaldırdığım İstanbul’daki atolyemdeki alet edevat ve modellerimi İngiltere’ye göndermek için.
İlk olarak sağolsun Sarven’in de yardımları ile geçen cumartesi depoya gidip tam günlük bir mesai ile tüm esyaları elden gecirip ön, kaba ayıklamayı yaptık. Sonrasında pazartesi günü ben yalnız başıma tekrar gidip ince işlere giriştim, yollanacak eşyalarda hacim küçültme yaptım. Toplamda 7 metreküpe yakın olan hacmi 5 metreküp altına indirdim.
Depo böyleydi:
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Modeller hariç şu hale geldi:
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Modellerle birlikte de:
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Dün de nakliye şirketinin kamyonu gelip eşyaları aldı. Uçakların taşınması için aynı Umman’dan taşınırkenku gibi nakliye şirketine iki adet sandık siparişi vermiştim. Ama görünüşe göre pek anlaşamamışız o konuda, elemanlar sandıksız geldi. Sorduğumda da eşyaları depolarına götürüp orda ölçüp biçip uygun sandık yapacaklarını söylediler… öyle birşey mümkün değil, bu modelleri benden başkası paketleyemez dedim haliyle. Sağolsun Pratik Depo personeli hemen yardımıma koştu, orda hızlıca iki büyük kutu yaptık ellerindeki en büyük boy kolileri kullanarak. Kenarlarına da karton köşebentler ile destek attık, pek de güzel oldu!
Bu RESMİ görmek için izniniz yok. Giriş yap veya üye ol
Bakalım bunlar nasıl ulaşacaklar elime
Belki daha da önemlisi bunlar elime ulaşınca nereye yerleştireceğimi bilmiyorum
8 yildir ayri olup kismetse yakında kavuşacağım model listesi:
ESM Messerschmitt Bf110
Great Planes 1/4 RV4
Top Flite P-39 Airacobra
Great Planes T-Craft 20
Airsail DHC-1 Chipmunk
Phoenix P-51 Mustang 60
Sig Kougar Mk2
İmalatçısını hatırlamadığım küçük bir Piper cub
Top Flite P-40
Top Flite Cessna 182
GWS Fw-190 A
Uçaklara ilaveten iki de tekne var kolilerde:
Graupner Saphire yelkenli (ilk RC modelimdir
)Artesania Latina Marina RC
Bahçedeki gecekonduma kaçak bir ekleme yapmam gerekecek sanırım
Son düzenleme:
Deniz Tanrıverdi
RcFanatik
- Katılım
- 1 Eki 2014
- Mesajlar
- 3,082
- Tepkime puanı
- 5,881
- Yaş
- 53
- İlgi Alanı
- Uçak
Sumer Yamaner
Moderator
- Katılım
- 17 Eyl 2013
- Mesajlar
- 8,769
- Tepkime puanı
- 23,154
- Yaş
- 61
- Konum
- İstanbul
- Web sitesi
- www.sumeryamaner.com
- İlgi Alanı
- Uçak
Phoenix P51, hayatımda canlı izleyip dibimin düştüğü ilk scale uçak. Asla böyle bir şey uçuramam demiştim.8 yildir ayri olup kismetse yakında kavuşacağım model listesi:
ESM Messerschmitt Bf110
Great Planes 1/4 RV4
Top Flite P-39 Airacobra
Great Planes T-Craft 20
Airsail DHC-1 Chipmunk
Phoenix P-51 Mustang 60
Sig Kougar Mk2
İmalatçısını hatırlamadığım küçük bir Piper cub
Top Flite P-40
Top Flite Cessna 182
GWS Fw-190 A
Uçaklara ilaveten iki de tekne var kolilerde:
Graupner Saphire yelkenli (ilk RC modelimdir
Artesania Latina Marina RC
Bahçedeki gecekonduma kaçak bir ekleme yapmam gerekecek sanırım
BF110, motor rodajlarını yaptığım uçak. Klasik kill switchlerin beslemenin eksisini kestiğini bu uçaktaki motor senkronizasyon devresi sayesinde öğrenmiştim. SumeronicsRC hep artıyı kontrol eden kill switch yapıyor!
RV4'ün bir yatayının bir yüzünü workshop kapsamında ben kaplamıştım (sonradan söküp yeniden kaplamadıysa)
