- Katılım
- 30 Kas 2014
- Mesajlar
- 4,685
- Tepkime puanı
- 20,211
- Yaş
- 48
- Konum
- Wallingford / İngiltere
- İlgi Alanı
- Uçak
İlk kalkış daha çok yan rüzgardan, epey şiddetli ve darbeli bir yan rüzgar vardı dün. Sonraki kalkışlarda da modeli yerde fazla tutmadan biran önce havalanmak adına gazı olması gerekenden daha hızlı verdim hep, Pervanem de fazlaca büyük olduğu için tork etkisi her daim sola yatırma eğilimi gösterdi. Geçen haftaki ilk iki uçuşta rüzgar yok sayılacak kadar hafifti, o zaman olması gerektiği gibi modeli yerde yavaş yavaş hızlandırarak, gazı da kademe kademe arttırarak gayet temiz ve düzgün kalkışlar yapabiliyordum.
Hep söylerim, 109 yer kontrolü açısından en zor uçaklardan birisidir. Ama bu videoda gördüklerinizde tek etken 109 değil, benim de katkım büyük
İnişler ise ayrı bir hikaye, tekerlekler ağırlık merkezine göre hayli önde, bu burun üstü kapaklanmamak açısından güzel ve avantajlı, ama iniş sırasında uçağın hala enerjisi varken yere az da olsa sertçe teker konduğunda tüm uçağın eylemsizliği ve ağırlık merkezi ile tekerlerin yere bastığı nokta arasındaki moment kolunun nispeten uzun olması nedeniyle kuyruk fazlaca aşağı iniyor, bu da ani bir şekilde kanadın hücum açısını arttırıyor ve uçağın yeniden havalanmasını sağlıyor. Bu uçağın hakkıyla temiz bir şekilde indirmenin en güzel yolu ideal 3 nokta inişi yapmak olur, "wheelie landing" denilen ana iniş takımları üzerine yapılan inişler pek bu uçağa göre değil
Konuyu tamamen takip edemedim ama çok güzel bir model olmuş Evren abi
Bu videoyu modelin tasarımcıları sağlamlık testi olarak örnek göstermeliler. Özellikle sol kanat ucu baya eziyet çekmiş
Teşekkürler Kadir
Kesinlikle, işin güzel yanı kanat uçlarındaki hasarlar hasar bile sayılmaz.. onca sürtmeye rağmen sadece siyah iz oldu diyebilirim. PLA aşınma dayanımı konusunda güçlü bir malzeme, zımparalamak da çok zor oluyor
